поолюлеел е

Речник на българския език

1. поолюлеел е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поолюлеел е е производна форма на поолюлея (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).