поококорило си

Речник на българския език

1. поококорило си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

поококорило си е производна форма на поококоря (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. поококорило си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

поококорило си е производна форма на поококоря (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).