поококорило
1.
поококорило —
преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.
поококорило
е производна форма
на поококоря (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).
2.
поококорило —
мин. деят. св. прич. ср. р.
поококорило
е производна форма
на поококоря (мин. деят. св. прич. ср. р.).