поококорила е

Речник на българския език

1. поококорила е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

поококорила е е производна форма на поококоря (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. поококорила е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

поококорила е е производна форма на поококоря (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).