поококорила

Речник на българския език

1. поококорила — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

поококорила е производна форма на поококоря (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. поококорила — мин. деят. св. прич. ж. р.

поококорила е производна форма на поококоря (мин. деят. св. прич. ж. р.).