поококорил
1.
поококорил —
преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.
поококорил
е производна форма
на поококоря (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).
2.
поококорил —
мин. деят. св. прич. м. р.
поококорил
е производна форма
на поококоря (мин. деят. св. прич. м. р.).