поококорела

Речник на българския език

1. поококорела — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

поококорела е производна форма на поококоря (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. поококорела — мин. деят. несв. прич. ж. р.

поококорела е производна форма на поококоря (мин. деят. несв. прич. ж. р.).