поокалял

Речник на българския език

1. поокалял — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поокалял е производна форма на поокалям (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поокалял — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поокалял е производна форма на поокалям (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. поокалял — мин. деят. св. прич. м. р.

поокалял е производна форма на поокалям (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. поокалял — мин. деят. несв. прич. м. р.

поокалял е производна форма на поокалям (мин. деят. несв. прич. м. р.).