поогънете

Речник на българския език

1. поогънете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

поогънете е производна форма на поогъна (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. поогънете — повелително наклонение, мн. ч.

поогънете е производна форма на поогъна (повелително наклонение, мн. ч.).