пооглозгал

Речник на българския език

1. пооглозгал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

пооглозгал е производна форма на пооглозгам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. пооглозгал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

пооглозгал е производна форма на пооглозгам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. пооглозгал — мин. деят. св. прич. м. р.

пооглозгал е производна форма на пооглозгам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. пооглозгал — мин. деят. несв. прич. м. р.

пооглозгал е производна форма на пооглозгам (мин. деят. несв. прич. м. р.).