пообяснило

Речник на българския език

1. пообяснило — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

пообяснило е производна форма на пообясня (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. пообяснило — мин. деят. св. прич. ср. р.

пообяснило е производна форма на пообясня (мин. деят. св. прич. ср. р.).