пообтегнело

Речник на българския език

1. пообтегнело — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

пообтегнело е производна форма на пообтегна (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. пообтегнело — мин. деят. несв. прич. ср. р.

пообтегнело е производна форма на пообтегна (мин. деят. несв. прич. ср. р.).