пообтегнал е

Речник на българския език

1. пообтегнал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

пообтегнал е е производна форма на пообтегна (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. пообтегнал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

пообтегнал е е производна форма на пообтегна (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).