пообрала

Речник на българския език

1. пообрала — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

пообрала е производна форма на пообера (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. пообрала — мин. деят. св. прич. ж. р.

пообрала е производна форма на пообера (мин. деят. св. прич. ж. р.).