пооблегнал

Речник на българския език

1. пооблегнал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

пооблегнал е производна форма на пооблегна (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. пооблегнал — мин. деят. св. прич. м. р.

пооблегнал е производна форма на пооблегна (мин. деят. св. прич. м. р.).