пообирал

Речник на българския език

1. пообирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

пообирал е производна форма на пообирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. пообирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

пообирал е производна форма на пообирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. пообирал — мин. деят. св. прич. м. р.

пообирал е производна форма на пообирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. пообирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

пообирал е производна форма на пообирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).