пообидила е

Речник на българския език

1. пообидила е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

пообидила е е производна форма на пообидя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. пообидила е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

пообидила е е производна форма на пообидя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).