пообигравал

Речник на българския език

1. пообигравал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

пообигравал е производна форма на пообигравам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. пообигравал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

пообигравал е производна форма на пообигравам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. пообигравал — мин. деят. св. прич. м. р.

пообигравал е производна форма на пообигравам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. пообигравал — мин. деят. несв. прич. м. р.

пообигравал е производна форма на пообигравам (мин. деят. несв. прич. м. р.).