поникнел
1.
поникнел —
преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.
поникнел
е производна форма
на поникна (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).
2.
поникнел —
мин. деят. несв. прич. м. р.
поникнел
е производна форма
на поникна (мин. деят. несв. прич. м. р.).