поначумерила е

Речник на българския език

1. поначумерила е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

поначумерила е е производна форма на поначумеря (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. поначумерила е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

поначумерила е е производна форма на поначумеря (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).