поначумерваха

Речник на българския език

1. поначумерваха — мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

поначумерваха е производна форма на поначумервам (мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. поначумерваха — мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.

поначумерваха е производна форма на поначумервам (мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.).