понаточил си

Речник на българския език

1. понаточил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

понаточил си е производна форма на понаточа (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. понаточил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

понаточил си е производна форма на понаточа (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).