понаточило си

Речник на българския език

1. понаточило си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

понаточило си е производна форма на понаточа (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. понаточило си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

понаточило си е производна форма на понаточа (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).