понатоплял

Речник на българския език

1. понатоплял — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понатоплял е производна форма на понатоплям (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. понатоплял — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понатоплял е производна форма на понатоплям (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. понатоплял — мин. деят. св. прич. м. р.

понатоплял е производна форма на понатоплям (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. понатоплял — мин. деят. несв. прич. м. р.

понатоплял е производна форма на понатоплям (мин. деят. несв. прич. м. р.).