понатоплило

Речник на българския език

1. понатоплило — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

понатоплило е производна форма на понатопля (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. понатоплило — мин. деят. св. прич. ср. р.

понатоплило е производна форма на понатопля (мин. деят. св. прич. ср. р.).