понасъбрало

Речник на българския език

1. понасъбрало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

понасъбрало е производна форма на понасъбера (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. понасъбрало — мин. деят. св. прич. ср. р.

понасъбрало е производна форма на понасъбера (мин. деят. св. прич. ср. р.).