понастигал е

Речник на българския език

1. понастигал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понастигал е е производна форма на понастигам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. понастигал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понастигал е е производна форма на понастигам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. понастигал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понастигал е е производна форма на понастигам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).