понаситил си

Речник на българския език

1. понаситил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

понаситил си е производна форма на понаситя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. понаситил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

понаситил си е производна форма на понаситя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).