понаситил е

Речник на българския език

1. понаситил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понаситил е е производна форма на понаситя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. понаситил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понаситил е е производна форма на понаситя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).