понаситело

Речник на българския език

1. понаситело — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

понаситело е производна форма на понаситя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. понаситело — мин. деят. несв. прич. ср. р.

понаситело е производна форма на понаситя (мин. деят. несв. прич. ср. р.).