понасител
1.
понасител —
преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.
понасител
е производна форма
на понаситя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).
2.
понасител —
мин. деят. несв. прич. м. р.
понасител
е производна форма
на понаситя (мин. деят. несв. прич. м. р.).