понапукало

Речник на българския език

1. понапукало — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

понапукало е производна форма на понапукам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. понапукало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

понапукало е производна форма на понапукам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. понапукало — мин. деят. св. прич. ср. р.

понапукало е производна форма на понапукам (мин. деят. св. прич. ср. р.).

4. понапукало — мин. деят. несв. прич. ср. р.

понапукало е производна форма на понапукам (мин. деят. несв. прич. ср. р.).