понапукали

Речник на българския език

1. понапукали — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

понапукали е производна форма на понапукам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. понапукали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

понапукали е производна форма на понапукам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

3. понапукали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

понапукали е производна форма на понапукам (мин. деят. св. прич. мн. ч.).

4. понапукали — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

понапукали е производна форма на понапукам (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).