понапука

Речник на българския език

1. понапука — сег. вр., 3 л., ед. ч.

понапука е производна форма на понапукам (сег. вр., 3 л., ед. ч.).

2. понапука — мин. св. вр., 2 л., ед. ч.

понапука е производна форма на понапукам (мин. св. вр., 2 л., ед. ч.).

3. понапука — мин. св. вр., 3 л., ед. ч.

понапука е производна форма на понапукам (мин. св. вр., 3 л., ед. ч.).