понапрашили

Речник на българския език

1. понапрашили — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

понапрашили е производна форма на понапраша (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. понапрашили — мин. деят. св. прич. мн. ч.

понапрашили е производна форма на понапраша (мин. деят. св. прич. мн. ч.).