понапрашело

Речник на българския език

1. понапрашело — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

понапрашело е производна форма на понапраша (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. понапрашело — мин. деят. несв. прич. ср. р.

понапрашело е производна форма на понапраша (мин. деят. несв. прич. ср. р.).