понапомпаха

Речник на българския език

1. понапомпаха — мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

понапомпаха е производна форма на понапомпам (мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. понапомпаха — мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.

понапомпаха е производна форма на понапомпам (мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.).