понапомпал е

Речник на българския език

1. понапомпал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понапомпал е е производна форма на понапомпам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. понапомпал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понапомпал е е производна форма на понапомпам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. понапомпал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понапомпал е е производна форма на понапомпам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).