понапоил си

Речник на българския език

1. понапоил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

понапоил си е производна форма на понапоя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. понапоил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

понапоил си е производна форма на понапоя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).