понапоило си

Речник на българския език

1. понапоило си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

понапоило си е производна форма на понапоя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. понапоило си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

понапоило си е производна форма на понапоя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).