понапоил
1.
понапоил —
преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.
понапоил
е производна форма
на понапоя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).
2.
понапоил —
мин. деят. св. прич. м. р.
понапоил
е производна форма
на понапоя (мин. деят. св. прич. м. р.).