понапоели

Речник на българския език

1. понапоели — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

понапоели е производна форма на понапоя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. понапоели — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

понапоели е производна форма на понапоя (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).