понапердашила

Речник на българския език

1. понапердашила — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

понапердашила е производна форма на понапердаша (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. понапердашила — мин. деят. св. прич. ж. р.

понапердашила е производна форма на понапердаша (мин. деят. св. прич. ж. р.).