понапердаши

Речник на българския език

1. понапердаши — сег. вр., 3 л., ед. ч.

понапердаши е производна форма на понапердаша (сег. вр., 3 л., ед. ч.).

2. понапердаши — мин. св. вр., 2 л., ед. ч.

понапердаши е производна форма на понапердаша (мин. св. вр., 2 л., ед. ч.).

3. понапердаши — мин. св. вр., 3 л., ед. ч.

понапердаши е производна форма на понапердаша (мин. св. вр., 3 л., ед. ч.).

4. понапердаши — повелително наклонение, ед. ч.

понапердаши е производна форма на понапердаша (повелително наклонение, ед. ч.).