понапердашели

Речник на българския език

1. понапердашели — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

понапердашели е производна форма на понапердаша (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. понапердашели — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

понапердашели е производна форма на понапердаша (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).