понаобиколели

Речник на българския език

1. понаобиколели — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

понаобиколели е производна форма на понаобиколя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. понаобиколели — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

понаобиколели е производна форма на понаобиколя (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).