понабрулило си

Речник на българския език

1. понабрулило си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

понабрулило си е производна форма на понабруля (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. понабрулило си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

понабрулило си е производна форма на понабруля (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).