понабирали

Речник на българския език

1. понабирали — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

понабирали е производна форма на понабирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. понабирали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

понабирали е производна форма на понабирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

3. понабирали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

понабирали е производна форма на понабирам (мин. деят. св. прич. мн. ч.).

4. понабирали — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

понабирали е производна форма на понабирам (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).