полусрути

Речник на българския език

1. полусрути — сег. вр., 3 л., ед. ч.

полусрути е производна форма на полусрутя (сег. вр., 3 л., ед. ч.).

2. полусрути — мин. св. вр., 2 л., ед. ч.

полусрути е производна форма на полусрутя (мин. св. вр., 2 л., ед. ч.).

3. полусрути — мин. св. вр., 3 л., ед. ч.

полусрути е производна форма на полусрутя (мин. св. вр., 3 л., ед. ч.).

4. полусрути — повелително наклонение, ед. ч.

полусрути е производна форма на полусрутя (повелително наклонение, ед. ч.).