полуизминали

Речник на българския език

1. полуизминали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

полуизминали е производна форма на полуизмина (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. полуизминали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

полуизминали е производна форма на полуизмина (мин. деят. св. прич. мн. ч.).